11 Kasım 2009 Çarşamba

ÖLÜ DE...



benim bir arkadaşım var
adı deniz
saçları kırmızı
kırmızıdan da kırmızı, eskiden makas
gülünce ve siyah ve rugan!

benim bir ahbabım var
adı yok
dağları deniz, denizleri gezmiş
tepeleri mahir, suskun ve metin bir babası var
şiiri siyah!

benim bir dostum var, yeni
güneyli
denizi har, saçları sanki uzun ve beyaz
mavi mintanı keder kokar
fal bakan kadın şair tadında!

benim bir türküm var
karadağlı gırtlağı, bozlak ve silah!
alkolü yavuz kalır yanında az!

benim bir ölüm var
denizi yalan
sert kayalarım var, hırkası gri
ahtım var!

(ben bu ölüyü kaldırsam olmaz
kaldırmasam ne işim var buralarda)

benim bir siyahım var
denizi yok!


turgay kantürk ekim 2009 ölüdeniz

17 Ocak 2009 Cumartesi

ASKI

Böyle gök görmedi kuşlar; metal yağmuru,
kar kokusu, kan izi! Batmayan güneş, dinmeyen
ağrısı toprağın, ağlama duvarına çarpa çarpa;
paramparça! Bir çocuk, bir çocuk daha; yok,
kırık kolu bacağı, vur dilini, sil ayak izini, haydi
sipere, yok geleceği artık öfkenin. Şifa dağıtan
mermiler vınlıyor bu mülteci boşlukta, barış diye,
karış diye kara elmas mezarlarına. Ne şehir kalsın,
ne de kasaba, canlı kalkanlar savunsun, savrulsun
rüzgarda, tül bedenleri kadınların kızların, eski
yazların çöl kardeşliği silinsin hafızadan, dan! dan!
Ben böyle kıyım görmedim; gözlerim yaştan,
Yalanım baştan kurulsun; tuzak gibi askıda!


Turgay Kantürk
Ocak 2009 (Ölü sayısı 555)